ADVENT
Maak nu geen gerucht,
Stil nu, stil nu,
’t Ruist al door de lucht.
’Wonder komt heel zachtjes aan,
’t Kerstkind wil naar binnen gaan.
Stil nu, stil nu,
Maak nu geen gerucht.
www.doehoek.nl
Op deze site staan hele leuke (antroposofische) knutsels en liedjes.
 |
| Marko heeft weer een mooie adventskrans gemaakt. |
De Germanen zagen Adventstijd als een nieuw begin. Al 't oude werd opgeruimd,
zelfs de vuren werden gedoofd en er werden nieuwe vuren aangelegd. Een nieuw
begin. De strijd van Michaël is beëindigd.
De adventstijd begint op de 4de zondag voor Kerstmis. Het woord Advent komt
uit het Latijn, van 'adventus', dat 'komst' betekent. Het is de komst van het
licht op aarde, waaraan de adventstijd vooraf gaat. Advent; tijd van hoopvolle
verwachting, stilte na de stormen van de herfst.
We zijn op weg naar de langste nacht. Steeds schaarser wordt het licht. In het
meest noordelijke deel van Europa is het nu voortdurend nacht. De zon is er
helemaal niet meer te zien (een belangrijke aanleiding voor het Sint Lucia-feest).
In donkere tijden word je als mens teruggeworpen op jezelf. Wanneer je niet
meer wordt afgeleid door wat er zich buiten je afspeelt, moet je je wel met
de binnenkant gaan bezighouden. Wanneer je niets meer kunt zien (duisternis)
en horen (stilte) rest je niet veel meer dan voelen. Door dit alles onder ogen
te zien, door er innerlijk licht op te laten schijnen, kan daar zich wat gaan
ontwikkelen.
Advent, de stille tijd, waarin het groeiend kaarslicht symbolisch is voor het
innerlijk licht dat het aarde-donker kan overwinnen. Met de geboorte van het
Kerstkind is dat innerlijk licht op aarde gekomen, om te groeien in de mensen.
Dit stalletje heeft Marko al zo'n 20 jaar geleden gemaakt en we genieten er nog elk jaar van.
Maria, Jozef en de Herders zijn een ontwerp van de Kleine Trol.
 |
| ontwerp transparant Nienke Rotermuudt |
De Sterrendaalders
De gebroeders Grimm
Er
was eens een klein meisje; haar vader en haar moeder waren gestorven,
en ze was zo arm dat ze niet eens een kamertje had om in te wonen, en
ook geen bedje meer om in te slapen, en eindelijk helemaal niets meer
dan de kleren die ze aanhad en een stukje brood in haar hand, dat een
medelijdende ziel haar had gegeven. Maar ze was lief en vroom. En omdat
ze zo door iedereen verlaten was, trok ze, in vertrouwen op de goede
God, de wereld in.
Een arme man kwam haar tegen, en hij zei:
"Och, geef me toch wat eten, ik heb zo’n honger." Ze gaf hem het hele
stuk brood en zei: "Ik hoop dat Gods zegen erop rust," en ze ging weer
verder. Toen kwam een kind en dat huilde en zei: "Ik heb zo’n kou op
mijn hoofd, geef me iets om op te zetten." Toen nam ze haar mutsje af en
gaf dat aan het kind. En toen ze nog een eind gegaan was, kwam er weer
een kind aan en dat had geen bloesje aan en het had het zo koud en toen
gaf ze het hare weg; en nog verder vroeg iemand om haar rokje, en dat
deed ze ook uit en gaf het weg. Eindelijk kwam ze in een groot bos, en
't was al donker geworden en toen kwam er nog iemand en vroeg om een
hemd en het vrome meisje dacht: "Het is toch donkere nacht, niemand ziet
er iets van, je kunt het hemd best weggeven," en ze trok haar hemd uit
en gaf dat ook weg.
En toen ze zo stond en helemaal niets meer
aan had, vielen er opeens sterren uit de hemel, en dat waren niets dan
harde blanke daalders, en al had ze net haar hemd weggegeven, toch had
ze een nieuw aan, en dat was van het allerfijnste linnen. Toen raapte ze
alle daalders bij elkaar en was rijk voor de rest van haar leven.
 |
| Deze engel heb ik gebaseerd op het verhaal van de sterrendaalders. |
Van Eline kregen we deze mooie adventskaart. Elke dag maken we een deurtje open.
Aan de lamp heb ik strosterren gehangen die Elva een keer bij ons gemaakt heeft.
Je maakt ze van strootjes en een speciaal malletje.
Ik wens iedereen een hele fijne adventstijd toe.
